Kresy nasze Kresy

Perspektywa upamiętnienia na szczeblu państwowym ludobójstwa wołyńsko-małopolskiego i napiętnowania jego sprawców – czczonych przez pomajdanową Ukrainę jako bohaterów – wywołała prawdziwy szał nie tylko wśród ukraińskich, ale i polskich wybielaczy oraz sympatyków UPA. Dopiero teraz okazało się jak ich w Polsce jest wielu i że sympatia do nacjonalizmu ukraińskiego jednoczy ponad podziałami skonfliktowaną polską scenę polityczną.

7 lipca, kiedy Kresowianie manifestowali pod Sejmem w sprawie ustanowienia Dnia Pamięci Ofiar Ludobójstwa OUN-UPA, „klasa polityczna” z prezydentem RP na czele podejmowała z najwyższymi honorami w tymże Sejmie ukraińską kryminalistkę i ideową spadkobierczynię morderców z UPA. Potem posypały się wiernopoddańcze „listy otwarte”. Najpierw był list „Do braci Ukraińców” salonu warszawsko-krakowskiego, z podpisami m.in. Wałęsy, Komorowskiego i Kwaśniewskiego. O wiele jednak ciekawszy jest kolejny „list otwarty” pt. „Apel do Polaków i Ukraińców. Nie dajmy się skłócić”, opublikowany prowokacyjnie 11 lipca. Czytamy w nim m.in.: „My niżej podpisani, apelujemy do Polaków i Ukraińców, aby nie ulegali jakimkolwiek prowokacjom i próbom podsycania wrogości między naszymi narodami i społeczeństwami (…). Nie dajmy się znowu skłócić. Tyle razy w naszej historii dochodziło do konfliktów podsycanych z zewnątrz przez siły wrogie Polsce i Ukrainie (co potwierdzają kolejne świadectwa). Kończyło się to dramatem narodów i śmiercią wielu niewinnych ludzi”[1].

22 lipca Sejm RP przyjął uchwałę w sprawie oddania hołdu ofiarom ludobójstwa dokonanego przez nacjonalistów ukraińskich na obywatelach II RP w latach 1943-1945. Najważniejszym jej postanowieniem jest ustanowienie 11 lipca Narodowym Dniem Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej[1]. Nie 17 września – jak żądała strona ukraińska i co wstępnie zaakceptował PiS-owski marszałek Sejmu – ale 11 lipca, w rocznicę Krwawej Niedzieli 1943 roku. Zbrodnie banderowskiej frakcji OUN, jej zbrojnego ramienia w postaci UPA, kolaboracyjnych formacji ukraińskich oraz otumanionego ideologią banderowską ukraińskiego chłopstwa nie zostaną ukryte – co perfidnie zakładał pomysł strony ukraińskiej i jej polskich sojuszników – wśród zbrodni stalinowskich i pośrednio przypisane w ten sposób ZSRR. Data 11 lipca wyraźnie wskazuje na sprawcę zbrodni, który ponosi za nią wyłączną winę – szowinistyczny nacjonalizm ukraiński, będący w wydaniu banderowskim ukraińską odmiana nazizmu.

11 lipca w programie TVP Info „Minęła dwudziesta” Antoni Macierewicz – wypowiadając się na temat ludobójstwa wołyńsko-małopolskiego – powiedział, że „wrogiem, który rozpoczął, i który użył ukraińskich sił nacjonalistycznych do tej straszliwej zbrodni ludobójstwa jest Rosja. To tam jest źródło tego straszliwego nieszczęścia”. Wypowiedź Macierewicza stanowi część kampanii – prowadzonej przez środowiska proukraińskie w Polsce oraz probanderowskie na Ukrainie – zmierzającej do przerzucenia wbrew faktom historycznym odpowiedzialności za ludobójstwo wołyńsko-małopolskie z nacjonalistów ukraińskich na ZSRR (Rosję). Operację tę zapoczątkował w 2008 roku Bronisław Komorowski. O ile jednak Komorowski powiedział wtedy, że ludobójstwa na Wołyniu dokonali „Sowieci”, to Macierewicz użył wprost słowa „Rosja”. Dowodzi to radykalizacji działań lobby ukraińskiego w Polsce w obliczu zacieśniania antyrosyjskiego sojuszu Polski z Ukrainą oraz coraz bardziej widocznej dezaprobaty społeczeństwa polskiego dla proukraińskiej polityki władz i gloryfikowania tradycji OUN-UPA na Ukrainie.

11 lipca to dzień w którym od lat czcimy ofiary ludobójstwa dokonanego na całych Kresach. Gdyby nie sowiecki i hitlerowski system totalitarny nie byłoby okropności zwanych "Golgotą Kresów". O ludobójczych systemach totalitarnych wspomina w uzasadnieniu projektu Ustawy o 11 lipca poseł Michał Dworczyk.

W wyniku Traktatu Ryskiego z roku 1921 i ustaleniu nowej granicy wschodniej, poza granicami II RP znalazło się ponad milion Polaków, z których ok. 10% zamordowano w ramach Akcji Polskiej NKWD" przeprowadzonej w latach 1937-1938. Po wkroczeniu do Polski 17 września 1939r. sowietów, już na początku 1940r. nastąpiły fale wywózek Polaków na wschód w wyniku których straciło życie dziesiątki tysięcy Polaków. Śmiertelne żniwo zbierały zimowe transporty zwane "białymi krematoriami" w których ludzie zamarzali a ich prochy do dzisiaj roznoszone są przez wiatr i zwierzęta ponieważ trupy zamarzniętych wyrzucano z wagonów.

1 Lipca
Lublin

Kresowianie i Przyjaciele Kresów Wschodnich
Obrona Pamięci Pomordowanych Polaków na Wołyniu         (wobec doktoratu honoris causa KUL i UMCS  dla Prezydenta Wiktora Juszczenki)  
Dziedziniec KUL  -   1 Lipca 2016 r   godz. 1600

Nowa Sól   29.05.2016

Szanowny Panie.

Do napisania listu skłoniły mnie ostatnie wydarzenia związane z suwerennością. 20 maja b.r. Sejm RP przyjął uchwałę dotyczącą obrony suwerenności Polski. Akt ten należy uznać za całkiem słuszny , ale zbyt ubogi . Poruszono w nim jedynie konieczność obrony suwerenności działań władz Rzeczypospolitej przed ingerencją organów  Unii Europejskiej w wewnętrzne sprawy Polski. Nie ujęto w uchwale ingerencji w nasze sprawy polityków USA, Rosji, Niemiec oraz mediów funkcjonujących w wielu państwach, mówiących o braku demokracji w Polsce faszyzmie, antysemityzmie, polskiej winie za holokaust itp. Nie ujęto niekorzystnego wpływu prawa międzynarodowego, np. dotyczącego tzw. Ekologii, na polską gospodarkę.